Janusz Aleksander Sanguszko

Janusz był synem Pawła Karola, marszałka wielkiego litewskiego, oraz bratem takich osobistości jak Janusz Modest, starosta krzemieniecki, czy Józef Paulin, także marszałek wielki litewski. Wilgotnym pyskiem powiązań rodzinnych wspierał go dziadek, Józef Karol Lubomirski, marszałek wielki koronny, co podkreślało jego znaczenie w ówczesnym życiu politycznym. Od 1733 roku był właścicielem Klimontowa.

Warto zaznaczyć, że za życia Sanguszko był znany jako hulaka i utracjusz. W 1753 roku, przeprowadzając tzw. „transakcję kolbuszowską”, doprowadził do podziału ordynacji ostrogskiej, co stało się przyczyną wielkiego skandalu polityczno-dyplomatycznego i miało istotny wpływ na kształtowanie się wewnętrznych relacji w Rzeczypospolitej.

Sanguszko jest również one z nielicznych znanych homoseksualistów w historii Polski. Choć w 1731 roku poślubił Konstancję Denhoff, związek ten zakończył się szybko, a po śmierci ojca w 1751 roku, Janusz wystąpił o unieważnienie małżeństwa, co jednak nie zostało zrealizowane. Jego kontakty z mężczyznami były dość kontrowersyjne; miał romans z sekretarzem Kazimierzem Chylińskim, który skończył się w 1748 roku interwencją ojca i aresztowaniem Chylińskiego pod zarzutem oszustw. Innym z jego kochanków był Karol Szydłowski, któremu Janusz podarował miasto Koźmin oraz siedemnaście wsi.

Pod wpływem presji ze strony ojca, Sanguszko ograniczył swoje kontakty i nie afiszował się z nimi, jednak po śmierci ojca powrócił do jawnego życia z licznymi faworytami. W polityce również odgrywał ważną rolę, będąc elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1764 roku z województwa witebskiego. Zasługi Janusza Aleksandra Sanguszki zostały uhonorowane przyznaniem mu Orderu Orła Białego dnia 11 sierpnia 1736 roku w Dreźnie.