Józef Mazuś, postać historyczna, przyszedł na świat 16 grudnia 1920 roku w Lubartowie. Zmarł natomiast 19 października 1988 roku. Był on oficerem aparatu bezpieczeństwa w Polsce Ludowej, co niewątpliwie wpłynęło na jego znaczenie w kontekście historii tego okresu.
W kontekście wydarzeń związanych z PRL, jego działalność była kluczowa dla zrozumienia funkcjonowania systemu totalitarnego w Polsce, a także dla analizy roli, jaką odgrywali funkcjonariusze w zapewnieniu władzy ludowej.
Życiorys
Józef Mazuś to postać, której życiorys obfituje w wyjątkowe wydarzenia. W roku 1939 zakończył edukację na poziomie 3 klas szkoły zawodowej, a następnie, w 1944 roku, uzyskał świadectwo ukończenia szkoły średniej na tajnych kompletach w Leśnej Podlaskiej.
Już 25 lipca 1944 roku rozpoczął swoją karierę jako milicjant w nowo utworzonej komendzie Milicji Obywatelskiej w Lublinie. Dwa miesiące później, 16 września, został przeniesiony do Komendy MO województwa warszawskiego w Otwocku. Wkrótce potem pracował jako milicjant w komisariacie MO w Pruszkowie, a następnie znowu w Otwocku. Od 5 marca 1947 roku pełnił funkcję starszego referenta w Służbie Zewnętrznej Komendy MO powiatu sochaczewskiego.
2 października 1947 roku zdecydował się na zwolnienie ze służby na własną prośbę. Jego kariera nie zakończyła się jednak – wkrótce po tym objął stanowisko w aparacie bezpieczeństwa, a 16 marca 1948 roku został mianowany komendantem ochrony Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Wejherowie.
Kolejnym krokiem w jego edukacji zawodowej był trzymiesięczny kurs w Szkole Zawodowej Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Gdańsku, który ukończył 2 sierpnia 1948 roku. Po zakończeniu kursu, z dniem 1 lipca 1949 roku, pracował jako referent w Sekcji 5 PUBP w Wejherowie. W swojej karierze awansował, od 1 września 1949 roku został starszym referentem w Wydziale V WUBP w Gdańsku, a w 1950 roku kierownikiem Sekcji 1 tego wydziału.
W dniu 1 października 1950 roku objął stanowisko szefa PUBP w Kartuzach, jednak już 1 maja 1951 roku powrócił na wcześniejsze stanowisko. Następnie, 1 marca 1953 roku, został naczelnikiem Wydziału XI WUBP w Gdańsku, a 1 sierpnia 1954 roku przeniesiono go do Centrali MBP w Warszawie, gdzie kierował Sekcją 3 Wydziału I Departamentu XI MBP.
Od 1 kwietnia 1956 roku pełnił funkcję starszego oficera operacyjnego w różnych sekcjach Departamentu VI KdsBP oraz Departamentu II MSW, a od 1 lipca 1960 roku zarządzał Wydziałem IV Biura Rejestracji Cudzoziemców MSW. W swojej karierze był także inspektorem Grupy Rezerwowej oraz członkiem Polskiego Przedstawicielstwa w Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Indochinach.
Ostatnie lata swojej służby spędził jako inspektor w Departamencie IV MSW, a po zakończeniu pracy w 1969 roku, zmarł. Pochowany jest nawojskowych Powązkach(kwatera HIII-3-26).
Odznaczenia
Józef Mazuś, wybitny działacz społeczny i patriota, został uhonorowany licznymi odznaczeniami za swoje osiągnięcia. Oto niektóre z nich:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1964 roku,
- Złoty Krzyż Zasługi, nadany w 1959 roku,
- Srebrny Krzyż Zasługi, którym uhonorowano go dwukrotnie, po raz pierwszy w 1946, a drugi w 1952 roku,
- Medal Zwycięstwa i Wolności 1945, który otrzymał w 1949 roku,
- Medal 10-lecia Polski Ludowej, przyznany w 1955 roku,
- Medal „Za udział w walkach w obronie władzy ludowej”, nadany w 1988 roku,
- Złota Odznaka Za zasługi w ochronie porządku publicznego,
- Odznaka 10 Lat w Służbie Narodu, przyznana w 1954 roku,
- Odznaka 20 Lat w Służbie Narodu, która została mu nadana w 1964 roku.
Przypisy
- Wyszukiwarka cmentarna – warszawskie cmentarze
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Paweł Belcarz | Adam Jezior | Janusz Lalka | Hieronim Miąc | Zdzisław RackiOceń: Józef Mazuś